Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) Genel Başkan Yardımcısı Feti Yıldız, 11. Yargı Paketi kapsamında gündeme gelen infaz değişikliklerine ilişkin önemli açıklamalarda bulundu. Yıldız, özellikle Covid döneminde uygulanan geçici infaz düzenlemelerinde ortaya çıkan eşitsizliklerin giderilmesi için hazırlanan yeni yasal düzenlemeden 115 bin kişinin yararlanacağını söyledi.

Pandemi sürecinde cezaevlerindeki yoğunluğu azaltmak için uygulanan geçici izin ve denetimli serbestlik düzenlemeleri, dönemin koşulları nedeniyle hızlı şekilde devreye alınmıştı. Ancak Yıldız’a göre, bu süreçte “hükmün kesinleşme tarihi” esas alındığı için aynı suçu işlemiş hükümlüler arasında ciddi adaletsizlikler ortaya çıktı.

Yıldız, yeni paketin bu eşitsizliği ortadan kaldırmayı amaçladığını belirterek, kriminal politikaların pandemi sonrası yeniden düzenlenmesinin kaçınılmaz hale geldiğini ifade etti.

Yeni düzenleme ile:

• İlk aşamada yaklaşık 50 bin kişi,

• Toplamda ise 115 bin hükümlü,

denetimli serbestlik, ceza indirimi ya da infaz kolaylıklarından yararlanabilecek.

Bu düzenleme; açık cezaevine ayrılma şartları, denetimli serbestlik süresi ve infazın dışarıda tamamlanmasına ilişkin kriterleri yeniden tanımlayacak.

Yıldız’ın açıklamalarına göre:

• Terör suçları,

• Örgütlü suçlar,

• Kamu güvenliği açısından ağır suçlar,

• Toplumsal hassasiyet oluşturan suç tipleri

düzenleme kapsamında olmayacak.

Bu nedenle yeni infaz yasası, bir “af paketi” olarak değil, teknik bir eşitlik düzeltme düzenlemesi olarak tanımlanıyor.

Yargı Paketi’nin önümüzdeki günlerde Meclis’e sunulması bekleniyor. Paket yasalaştığında; denetimli serbestlik koşulları yeniden hesaplanacak, pandemi döneminde uygulanan geçici hükümler daha kapsayıcı hale getirilecek ve infaz sürecinde geriye dönük eşitsizlikler giderilecek.

Hukukçular, düzenlemenin infaz kurumlarında uzun zamandır beklenen rahatlamayı sağlayabileceğini belirtiyor.

Yıldız, sosyal medya ve basın açıklamalarında düzenlemeyi şu sözlerle savundu:

“Aynı suçu işlemiş, aynı cezayı almış kişilerin yalnızca karar tarihleri farklı diye farklı infaz uygulanması kabul edilemez. Bu düzenleme bir af değil; hakkın teslim edilmesidir.”